ఆ పాత మధురాలు - మావయ్య వాళ్ళబ్బాయ్ !!

ఒహ్ ..ఎక్కడ కూర్చోడానికి వీలులేకుండా ఉందే తోటంతా చిత్తడిగా ఉంది..వర్షం పడిందిగా ..ఫర్వాలేదులెండి కాస్త అలా నడుద్దాం...ఆ రోజు మీరు చెప్పిన జోక్ ఇంకా నవ్వు తెప్పిస్తుందనుకొండి ..ఈ కాలం పిల్లలు అంతేనండి మహా తెలివిగల వాళ్ళు..చాలా చాకచక్యంగా చెసెస్తున్నారు అల్లరి..మొన్న మీరీ విషయం చెబితే నా చిన్ననాటి జ్ఞాపకం ఒకటి తటస్తించింది ...మా మావయ్య వాళ్ళబ్బాయ్ లెండి..

వాడి పేరు ఫణి దీప్. నన్ను బాబి అని పిలుస్తుంటాడు. నేను తొమ్మిదవ తరగతి చదువుతున్నప్పుడు వాడు నాలుగవ తరగతి చదువుతున్నాడు. వాళ్ళది విజయనగరం అక్కడ సరిగ్గా చదవటం లేదు. నీ దగ్గరైతే నిన్ను చూసి చదువుకుంటాడు. నువ్వు చదువుతున్న స్కూల్ లోనే జాయిన్ చేస్తాను అని చెప్పి వాణ్ణి కాకినాడ తీసుకొచ్చాడు మా ఇంటికి. సరే వాడు కూడా మా స్కూల్ లోనే జాయిన్ అయ్యాడు. వెల్తున్నాం వస్తున్నాం. అప్పుడప్పుడూ చదవకపోతే మా అన్నయ్య వాణ్ణి నాలుగు వాయించేవాడు. నేను కొట్టే వాణ్ణి కాదనుకోండి.. ఒక రోజు మా అక్క మా అన్నయ్య ఇద్దరూ వాడి మీద దండెత్తారు సరిగ్గా చదవడం లేదని. ఇక చూసుకోండి వాడికి రోషం పొడుచుకొచ్చింది. వెంటనే కిరాణా కొట్టుకి వెల్లి ఒక పోస్ట్ కార్డ్ కొని తెచ్చి..వాళ్ళ నాన్న కి ఉత్తరం రాసాడు. వాడు చదివేదు అప్పుడు నాలుగో తరగతి. ఉత్తురం ఈ కింది విధంగా రాసాడు.

పూజ్యునీయులైన నాన్న గారికి,
మీ కొడుకు ఫణి నమస్కరించి వ్రాయునది.

ఇక్కడ నేను తప్ప అంతా క్షేమమే. నన్ను బాబి రోజూ స్కూల్ కి తీసుకు వెల్తున్నాడు. మేమిద్దరం బాగానే చదువుతున్నాము, ఆడుకుంటున్నాము. గొడవలు పెట్టుకోవడం లేదు. ఇక్కడ అన్నయ్య అక్క ఇద్దరూ నన్ను కొడుతున్నారు. అత్త బాగానే చూసుకుంటుంది. ఇంకా మీ ఆరోగ్యం , అమ్మ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది. చెల్లి ఆడుకుంటుంది కదా. అమ్మకి నా నమస్కారాలు. చెల్లి కి నా ముద్దులు.

ఇట్లు మీ ఎదవ
ఫణి.

ఈ ఉత్తరం రాసాడు పాపం వాడు. కాని దాన్ని ఎక్కడ పోస్ట్ చెయ్యాలొ తెలీక. దాన్ని వాడు వాడి దగ్గరే దాచుకున్నాడు. ఒక రోజు వాళ్ళ నాన్న గారు చూడడానికి వచ్చారు. అప్పుడిచ్చాడు ఆ ఉత్తరం. అది చదివి..ఒకటే నవ్వు. చూడు అంత చిన్న వయస్సులో మీరెవరైనా అంత పరిపక్వత తో ఉత్తరం రాయగలిగారా అని మమ్మల్ని అన్నారు. ఆ ఉత్తరం ఇంకా మా ఆల్బం లో పదిలంగా ఉంది. ఇప్పుడు వాడు బి. ఫార్మసి చదువుతున్నాడు. ఇలాంటి జ్ఞాపకాలు మాకు ఎదురవడం నిజంగా చేసుకున్న పుణ్యమే....ఆ ఉత్తరాన్ని తడుముకుంటే ఆ రోజులు ప్రత్యక్షమౌతాయి కళ్ళముందుకు.