జ్ఞాపకాల పల్లకి

స్వాగతం

అందరకీ నమస్కారం...రండి కూర్చోండి ఇలా ఈ చెట్టు కింద కాసేపు సేద తీరుదాం...మన జ్ఞాపకాలని, బాల్యపు మధురస్మృతులని కొంతసేపు పంచుకుని వెళదాం...నా విషయానికి వస్తే ... నా జీవితాన్ని ప్రాభావితం చేసిన వారెందరో..నేను వేసే ప్రతీ అడుగులోనూ వారి జాడ కనపడుతొంది...నా ప్రతీ మాట వెనుక, కవిత వెనుక, రచన వెనుక వారి స్వరం వినిపిస్తొంది .."నేను" అని ఉన్న ప్రతీ చోట వారుంటారు ... ఇక్కడ చూస్తున్న తోటకి తోటమాలిని నేనే అయినా వీటిని నాటింది మాత్రం ఒక స్నేహితుడు (భరత్ కుమార్)...ముందే చెప్పాను గా నేనున్న ప్రతీ చోటా మరొకరి జాడ మీకు కనిపిస్తుంది....కావున మరొక్కసారి వారందరనీ తలుచుకుంటూ ..మీ అందరకీ ఆహ్వానం.

ఆ పాత మధురాలు - పరీక్ష రోజుల్లో కలలు


పరీక్షలంటే అంటే గుర్తొచ్చింది..నాకు చిన్నప్పుడు ఎప్పుడూ పరీక్షల సమయంలో రాత్రుళ్ళు కలలొచ్చేవి (ఎక్కువగా పడుకుంటే కలలే వస్తాయి) ... ఒక సబ్జెక్ట్ కి ప్రిపేర్ కాకుండా ఇంకొ సబ్జెక్ట్ కి ప్రిపేర్ కావడం..వేరే సబ్జెక్ట్ ఎగ్జాం పెట్టడం...ఎగ్జాం పొద్దున్న అయితే మధ్యాహ్నం అనుకొవడం...ఇవ్వాల్టినుంచి ఎగ్జాంస్ అయితే రేపటి నుంచి అనుకొవడం..హాల్ టికెట్ మర్చిపొవడం..ఇలాంటి హర్రర్ కలలన్నమాట...ఎప్పట్లాగే అప్పుడు కూడా (ఏ తరగతో సరిగ్గా గుర్తులేదు 5 లేదా 6) కలవచ్చింది...అప్పుడు ఇంట్లొ వాళ్ళు ముఖ్యంగా హాజరు కావాల్సిన పెళ్ళికి వెళ్ళారు (యూనిట్ ఎగ్జాంస్ లెండి..అందువల్ల పెద్ద ఇంపార్టెన్స్ ఇవ్వలేదు ఇంట్లొ వాళ్ళు)..మా అక్క ఒక్కత్తే ఉంది. ఎగ్జాం 8 కి అయితే నేను 9 కి వెల్లినట్టు ...లేట్ అయినందుకు నన్ను పరీక్ష రాయనివ్వకుండా ఇంట్లొ వాళ్ళని పిలుచుకు రమ్మనట్టు కలవచ్చింది. వెంటనే లేచి కూర్చున్నాను. టైం చూసానా ..అప్పటికే 8-30 అయ్యింది. మా అక్క అప్పటికి ఇంకా లేవలేదు !!!. కలలో ఏదైతే జరిగిందో అదే జరిగింది. మర్నాడు బాజా బజంత్రీలతో నన్ను మా నాన్నగారు స్కూల్ కి తీసుకెళ్ళి అక్కడ ఇంకో రౌండ్ వార్నింగ్ ఇచ్చి మర్యాదగా పరీక్ష రాయించి ఇంటికి తీసుకొచ్చారు. అప్పట్నుంచీ కలలు రాకుండా రాత్రుళ్ళు చదవడం నేర్చుకున్నా..!!!!!

0 comments:

Post a Comment